Styl Art Deco
Art deco to styl pochodzący z przełomu okresu XIX i XX wieku. Utożsamiany głownie z dwudziestoleciem międzywojennym, czerpiący również z czasów pierwszej wojny światowej styl był reakcją na secesję, sprzeciwem wobec braku dyscypliny przestrzennej. Art deco to próba stworzenia stylu w sztuce na wzór dawnych stylów, jednak znacznie wybiegający w przyszłość.
Geneza i znaczenie.
Już w czasach recesji powstał nurt tworzenia masowych produktów przemysłowych, w późniejszym okresie nastąpił rozwój Art deco, gdzie stawiano na projektowanie nowoczesnych form. Bacznie zwracano uwagę na wpływ przedmiotów na społeczne i fizyczne otoczenie człowieka. Styl z optymizmem poszukiwał wyrazu dla nowoczesności świata produkcji taśmowe.
Ciekawym faktem jest próba stworzenia masowego produktu, z przywiązaniem do najmniejszych szczegółów i perfekcyjnego wykonania. Przykładem są produkty luksusowe, niedostępne dla każdego.
Charakterystyka i inspiracje.
Art déco było stylem klasycyzującym, wprowadziło więcej dyscypliny, umiaru i geometrii, Dążono do syntetycznego ujmowania form i jasności artystycznego przekazu. Łączono nowoczesność i prostotę z delikatnymi akcentami dawnych stylów i tradycji. Kanciaste, kubistyczne formy, jasne, zdecydowane kolory, stosowanie aluminium, czarnej laki i szkła, egzotycznych gatunków drewna, zdobień z kości słoniowej, szylkretu i skóry. Nadal jednak ogromną wagę przykładano do jakości materiałów, estetyki i staranności wykonania przedmiotów
Meble Art déco.
Meble w stylu Art deco tworzono z najdroższych materiałów, szlachetnych rodzajów drewna, począwszy od klasycznego mahoniu, poprzez klon, orzech włoski, po jasny dąb i jawor. Uznaniem cieszył się również palisander oraz uznawany za luksusowy hebanowy fornir. Wykończenie stawiane było zawsze na pierwszym miejsc. Tradycyjnie powierzchnie lakierowano, jednak sięgano po takie produkty jak węża lub rekina, szagryn, szkło czy aluminium.
Meble nacechowane były zafascynowaniem do wysokich wieżowców, co znalazło odwzorowanie w smukłych i wysokich meblach, masywnych tworach o okrągłych kształtach. Ich produkcja oparta została na nowoczesnych formach modelowania sklejki.
Obecnie meble w stylu art déco tworzone są z drewna egzotycznego, powlekane skórą krokodyla, wykończone fornirami. Smukłe toaletki, delikatne komody, prezencyjne kredensy, masywne biurka, fornirowane ekskluzywnym drewnem są spuścizną stylu. Wyraźny i dominujący charakter takiego umeblowania kontrastują łagodne, wygodne kanapy o delikatnych i miękkich kształtach, podkreślone masywnymi prostokątnymi poduszkami. Stoły natomiast projektowano z myślą o zastosowaniu drewna, szkła i metalu. Piękno mebli miało przejawiać sie przede wszystkim w funkcjonalności, nie w ilości drogocennych zdobień. Dlatego też kładziono duży nacisk na projektowanie wygodnych, trwałych i ergonomicznych mebli. Poprzez zastosowanie prostych szafek na regularnej wysokości, przykrytych płaskim blatem powstał ciąg kuchenny widoczny w współczesnej kuchni. W późniejszym okresie powstały zestawy szafek stojących i wiszących w jednym rzędzie.
Wykończenie i dodatki.
Nawiązując do aranżacji wnętrz Art deco modne były parkiety i kostka. Do wykończenia podłóg stosowano drewno w ciemnych odcieniach. Idealnie w ten opis wpasowuje się orzech lub buk parzony, oraz rożne gatunki egzotycznego drewna. Panujący trend opierał się na podłogach polerowanych lub lakierowanych na wysoki połysk.
Do stylu art deco doskonale pasują kamienne mozaiki, czarny marmur wykończony białymi obramowaniami. Do zamknięcia kompozycji stosowano dywany z odważnymi geometrycznymi kształtami, czy też ludowymi ornamentami. W skromniejszych domach czy pomieszczeniach stosowano linoleum - wynalazek tamtejszej epoki.
Ściany natomiast zaczęto wykańczać farbami w jasnych odcieniach bieli i beżu, barwach błękitu, delikatnej brzoskwini czy kontrastującego brązu. Stosowano również wszechobecną bordiurę, oraz papierowe tapety z kwiatowymi motywami. Obecnie stosuje się tapety winylowe czy tekstylne. Luksusowe jasne drewno zastąpiono fornirem.